Als jeugdboek over de Tweede Wereldoorlog doet ‘Oorlogswinter’ exact wat het moet doen. Het brengt een spannend verhaal aangevuld met correcte achtergrondinformatie op kindermaat, en daarmee houdt Terlouw zijn lezers geïntrigeerd tot op het einde.
In het boek ontmoeten we Michiel. Als tiener leert hij zijn weg te zoeken in oorlogstijd. Geen school meer, vrienden en kennissen die plots worden opgepakt en een huis vol gasten op zoek naar wat eten. Tijdens de laatste maanden van de oorlog begint hij plotseling en ietwat per ongeluk deel uit te maken van het verzet. Daardoor leert hij al snel enkele belangrijke levenslessen: niet iedereen is wie die lijkt te zijn, en niet iedereen is te vertrouwen.
Michiel komt in het boek voor enkele belangrijke keuzes te staan, die leiden tot enkele serieuze, maar voor kinderen toch behapbaar gemaakte momenten. Terlouw schrijft op zo’n simpele manier over zo’n complexe onderwerpen, dat je als lezer niet anders kan dan meegaan in het verhaal. Op een toegankelijke manier geeft hij perfect weer hoe het leven er voor een tiener in oorlogstijd moet hebben uitgezien, aangevuld met correcte achtergrondinformatie op kindermaat. Met enkele plot twists die zelfs een volwassene niet noodzakelijk ziet aankomen, houdt hij je tot op het einde vast.
In 169 pagina’s vliegt Terlouw door het verhaal van Michiel, maar een jeugdboek moet zeker niets meer hebben dan dat. Waar een volwassene meer diepgang wil, een emotionele laag of sterker uitgewerkte personages, mist er een tiener niets in ‘Oorlogswinter’. Het brengt een fijne leeservaring en het staat buiten kijf dat we met het overlijden van Jan Terlouw een schrijftalent armer zijn in de Lage Landen.
Linde Schrijft 
Plaats een reactie